هفتم آذر روز سرافرازي جانبازان صحنه آبهاي نيلگون جمهوري اسلامي ايران است. اين روز را به حق مي‌توان نقطه عطفي در تاريخ انقلاب اسلامي و جنگ تحميلي دانست . هفتم آذر روزي است كه كفن‌پوشان نيروي دريايي ارتش جمهوري اسلامي ايران با پشتيباني تيزپروازان نيروي هوايي حماسه‌اي بي نظير در دريا آفريدند.

آري چه زيبا اين روز را روز نيروي دريايي نام‌گذاري كردند. آن تاريخ‌سازان چه جسورانه در هفتم آذر ماه سال 59 حمله سنگين خويش را عليه دشمن به انتها رسانده و برگ افتخار فراموش نشدني ديگري را بر اوراق دفتر زرين اسلام افزودند و آموزشگاه نويني را براي رزم در پهنه آب‌هاي كشور اسلامي‌مان تاسيس كردند.

براستي آنها چه كردند؟ پاسخ روشن است . اگر به سي و دو سال پيش بازگرديم و بر ساحل آب‌هاي خليج هميشه‌فارسبنشينيم و نظاره‌گر سلحشوري جمعي از فرزندان دريا در عمليات پيروز مرواريد باشيم و ببينيم كه چگونه ناوچه قهرمان و هميشه جاويد پيكان در ميان چندين ناوچه موشك انداز دشمن ، آنان را به مبارزه مي‌طلبد و هر يك را به سزاي اعمالشان مي‌رساند، انگشت تعجب به دهان مي‌گيريم و فرياد تكبير سر مي‌دهيم .

بخدا قسم ، عنوان حماسه بزرگ دريايي براي نبرد كه در هفتم آذر 59بوقوع پيوست مبالغه نيست ، بلكه نازلترين حق مطلب از آن واقعه است.زيرا آن عمليات بزرگ و جسورانه باعث شد كه جهانخواران شرق و غرب و اقمارشان در حيرت فرو برد.

آنها پس از قطع روابط استعماري و استثماريشان با جمهوري اسلامي ايران و خروج مستشاران نظامي و محاصره اقتصادي گسترده عليه ايران ، بويژه در خصوص تجهيزات نظامي اصلا فكر نمي‌كردند كه يك نيروي تجهيزاتي محور ، بتواند بدون حضور مستشاران غربي چنين عملياتي را طراحي و اجرا نمايد.

اجراي عمليات هماهنگ و كوبنده مرواريد آن هم درپهنه خليج فارس حقيقتا يك زنگ بيداري، هم براي ما و هم براي دشمنان ما بود . به اين علت مي‌گويم براي ما كه تا آن زمان بدليل فرهنگ بجاي مانده از دوران ستم‌شاهي، خودمان هم از وجود چنين نيرو و تواني در بين نيروهاي مسلح خود قافل بوديم و تصور مي‌كرديم كه راه رفتن بدون عصاي امپرياليسم امكان پذير نمي‌باشد.

عمليات مرواريد كه توسط نيروي دريايي به اجرا در آمد، در واقع آغازگر به رخ كشيدن توانايي نيروهاي مسلح ايران اسلامي به ارتش تا بُن دندان مسلح عراق و حاميان غربي و عربيش بود.

با اجراي اين عمليات ، ضمن انهدام قسمت اعظمي از نيروي دريايي عراق، جان تازه‌اي در روحيه امت اسلام دميده شد. پس از آن بود كه رزمندگان اسلام توانستند طي چند عمليات موفقيت‌آميز، نيروهاي مزدور صدام را به عقب رانده و بخش اعظمي از خاك جمهوري اسلامي و شهرها و روستاهاي اشغال شده را يكي پس از ديگري آزاد نمايند.

صدام مزدور كه با حمايت كشورهاي غربي به سركردگي آمريكا ، قرارداد سال 1975 ميلادي را باطل اعلام كرد و تصور مي‌‌كرد كه با حمله نظامي به رژيم نو پاي جمهوري اسلامي ايران، مي‌تواند در مدت زمان اندكي بر منطقه خوزستان و بويژه آب‌راه اروند‌رود تسلط يابد و به‌دنبال آن با حملات كشورهاي غربي و عربي حاشيه خليج فارس ، دامنه نفوذ خود را در خليج فارس تا تنگه هرمز گسترش دهد ، از همان روزهاي آغازين جنگ تلاش كرد تا از هوا و دريا حملاتي را عليه يكان‌هاي شناور ما انجام دهد كه هر بار با پاسخ دندان شكني از سوي دلاور مردان نيروي دريايي مواجه گرديد.

از طرفي ايران هم كه بر اثر سياست دوران حكومت پهلوي به يك كشور تك محصولي (يعني صادر كننده نفت) تبديل شده بود، پس از پيروزي انقلاب بلافاصله با محاصره اقتصادي و پس از آن با جنگ تحميلي مواجه شد و به ناچار مي‌بايست ارز مورد نياز خود را كماكان از راه صدور نفت تامين مي‌نمود. بر همين اساس نيروي دريايي ارتش جمهوري اسلامي ايران به منظور حفظ صادرات نفت و جلوگيري از ركود اقتصادي كشور ، در اولين اقدام خود در همان روزهاي نخستين جنگ، هشت بيانيه دريايي را به منظور كنترل تردد دريايي در خليج فارس و تامين امنيت كشتي‌هاي تجاري و نفت‌كش به مقصد بنادر خودي و قطع ترددهاي دريايي به بنادر عراق ، صادر كرد. براساس بيانيه‌هاي مزبور، تردد يكان‌هاي شناور عراقي اعم از نظامي و غير نظامي در آب‌راه اروند رود و منطقه شمال خليج فارس ممنوع اعلام گرديد. همچنين حمل هرگونهكالا به مقصد عراق ممنوع اعلام شد. نيروي دريايي به كليه شركت‌هاي دريايي هشدارداد كه در صورت حمل كالا براي عراق و ورود به آب‌هاي ممنوعه با آنان برابر مقررات زمان جنگ رفتار خواهد شد. سپس با اجراي طرح‌هاي عملياتي اشكان و شهيد صفري در دهه دوم آبان ماه و در نهايت با اجراي عمليات مرواريد كه از روز ششم آذر ماه 59 با درگيري ناوچه موشك انداز پيكان با يكان‌هاي شناور دشمن آغاز گرديد، اسكله نفتي البكر عراق در صبح روز هفتم آذر ، پس از به اهتزاز در آوردن پرچم جمهوري اسلامي ايران بر فراز آن و خروج غواصانتيم عمليات ويژه، منفجر گرديد. پس از اجراي موفقيت‌آميز عمليات انهدام اسكله البكر كه بر اثر آن ضربه سنگيني بر پيكره اقتصادي دولت عراق وارد آمد، ناوچه قهرمان پيكان كه با 32نفر نيروي خود ، پنج نفر مامور ، پنج نفر از تكاوران تيم عمليات ويژه و 10 نفر اسير عراقي در حال عزيمت به بندر بوشهر بود و در شرايطي كه هنوز 9 كيلومتر از اسكله البكر دور نشده بود، مورد حمله موشكي يكي از ناوچه‌هاي اوزاي عراقي كه در عمليات درگيري روز گذشته مخفي شده بود قرار ‌گرفته و غرق مي‌شود.

پس از اجراي عمليات مرواريد ، كنترل كامل خليج فارس و اروند‌رود تا پايان جنگ تحميلي در اختيار دريادلان ارتش اسلام قرار گرفت.

امروز در سالگرد حماسه هفتم آذر ماه، همه ما و بخصوص برادران نيروي دريايي بايستي با اتكاي به الله و ياري جستن از نخبگان و متفكرين داخلي در امر ارتقاي توان رزمي و قدرت دريايي كشور و با اعتماد به نفس تلاش نماييم و راه آن دلاور مردان و حماسه آفرينان را ادامه داده و اجازه ندهيم كه هيچ بيگانه‌اي، حتي براي يك لحظه به فكر تجاوز به آب‌هاي ايران اسلامي باشد.

مروري بر چگونگي نابودي هميشگي نيروي دريايي عراق

نيروي دريايي براي دفاع از حريم آب‌هاي جمهوري اسلامي ايران هميشه آماده وپادر ركاب است

نيروي متجاوز بعثي عراق به تصور اينكه نيروهاي مسلح ارتش پس از انقلاب اسلامي دچار ضعف شده و آمادگي دفاع از مرزها و توان ايستادگي در مقابل نيروهاي ارتش بعثي را ندارند؛ از مدت‌ها پيش از تهاجم سراسري به ايران، درگيري‌هاي مرزي را آغاز كردند و در همين راستا ناوچه‌ها و يكان‌هاي دريايي آن كشور براي كشتي‌هاي تجارتي كه در اروند رود عازم بنادر خرمشهر و آبادان و يا در حال خروج از اين بنادر بودند، ايجاد مزاحمت مي‌كردند كه بلافاصله با عكس‌العمل يكان‌هاي دريايي جمهوري اسلامي ايران مواجه مي‌شدند و بارها درگيري بين يكان‌هاي دريايي ايران و دشمن در اروند‌رود اتفاق افتاد كه موجب انهدام و غرق تعدادي از يكان‌هاي دريايي عراق گرديد و تعدادي از دريادلان نيروي دريايي نيز در اين درگيري‌ها به شهادت رسيدند.

ارتش بعثي عراق به خيال خام پيشروي سريع و پيروزي زود هنگام، در 31 شهريور ماه 1359 از طريق زمين، هوا و دريا به مرزهاي جمهوري اسلامي ايران يورش آورد. غافل از اينكه رزمندگان نيروي دريايي با آمادگي كامل در صحنه حضور دارند و با گسترش ناوشكن‌ها و ناوچه‌هاي نيروي دريايي در پهنه خليج فارس و تنگه هرمز آماده جانفشاني و دفاع از راه‌هاي مواصلات دريايي و منافع كشور در دريا مي‌باشند.

وضعيت خاص جغرافيايي عراق موجب شده است كه آن كشور در دسترسي به درياهاي آزاد با مشكلاتي مواجه باشد زيرا فقط از طريق رودخانه اروندرود و خور عبدالله در بخش كوچكي از جنوب شرقي آن كشور امكان دسترسي به خليج فارس وجود دارد. دو آب‌راه نامبرده نيز در اختيار كامل عراق نيست، بلكه اروندرود مرز آبي با ايران و بين دو كشور مشترك است.

همچين خور عبدالله آبراهي است مشترك بين عراق و كويت كه قسمتي از مرز دو كشور را تشكيل مي‌‌دهد و هر دو آب‌راه از لحاظ عمق داراي محدوديت‌هايي براي عبور كشتي‌هاي بزرگ است. لذا آن كشور همواره با ايجاد نزاع با همسايگان شرقي ( ايران) و جنوبي ( كويت)بود تا شايد بتواند از اين طريق به سواحل و در نتيجه بنادري كه امكان دسترسي آسان آن كشور به درياهاي آزاد را فراهم كند، دست يابد.

يكان‌هاي دريايي عراق در نخستين روزهاي جنگ تحميلي عراق عليه ايران سعي مي‌كردند به آب‌هاي ايران تجاوز كنند كه با حضور يكان‌هاي پروازي و شناور نيروي دريايي مواجه و تمامي درگيري‌ها به پيروزي يكان‌هاي ايراني و انهدام يا فرار يكان‌هاي دشمن منجر مي‌شد.نتيجه اين درگيري‌ها در يك‌ماه و نيم ابتداي جنگ، ساقط شدن 14 فروند هواپيماي جنگنده عراق در عمليات حمله به بندر امام خميني (ره) و تلاش براي حمله به جزيره خارك و همچنين انهدام 9 فروند از انواع شناورهاي نظامي دشمن توسط ناوها و ناوچه‌هاي نيروي دريايي ارتش بود. اين آمادگي و حضور جان‌بر‌كفان نيروي دريايي در صحنه نبرد موجب گرديد كه يكان‌ دريايي عراق به داخل بنادر خود پناه برده و فقط شب‌ها چون خفاش از لانه خود بيرون بخزند و سعي در حمله به كشتي‌‌هاي غير نظامي در آب‌راه خور موسي داشتند تا از اين طريق راه مواصلاتي اين بندر را مسدود و جمهوري اسلامي ايران را از نظر اقتصادي با مشكلاتي مواجه كنند. غافل از اينكه يكان‌هاي دريايي ارتش در تاريكي شب نيز بيدارند و همچون عقابي تيزچشم آنها را يافته و به سويشان حمله‌ور مي‌شوند.

با توجه به سيادت كامل نيروي دريايي ارتش جمهوري اسلامي ايراندر پهنه خليج فارس و خودداري يكان‌هاي دشمن از مواجهه با يكان‌هاي دلاور ما، لازم بود به منظور انهدام يكان‌هاي دريايي دشمن به گونه‌اي آنها را از پناهگاه‌ها بيرون كشيد و اين امر مستلزم تحر يك دشمن به اين اقدام بود. لذا در قرارگاه مقدم دريايي -به نام نيروي رزمي 421- ترفندي انديشيده شد و بر همين اساس طرح عملياتي مروارد تهيه گرديد. در حقيقت در دهم و شانزدهم آبان ماه 59 به پايانه‌هاي نفتي البكر و الاميه كه اهميت راهبردي براي عراق داشت؛ توسط يكان‌هاي شناور و تكاوران دريايي حمله شده بود و ترمينال‌هاي مذكور كه بخش اعظم نفت عراق از طريق آنها صادر مي‌شد ساقط شدند و صادرات نفت عراق از خليج فارس به طور كامل قطع شد. تفكري كه در قرارگاه مقدم دريايي پديد آمده بود از اين قرار بود كه اگر براي بار سوم در فاصله زماني كو تاه به يكي از اين ترمينال‌ها حمله شود و پس از تصرف آن، پرچم جمهوري اسلامي ايران برفراز آن به اهتزاز درآيد به طور حتم دشمن عكس‌العمل نشان خواهد داد و توسط يكان‌هاي دريايي خود براي پس گرفتن آن اقدام خواهد نمود و اين همان چيزي خواهد بود كه رزمندگان ايراني در انتظارش هستند.

طرح تهيه شده به كليه يكان‌هاي ذي‌ربط ابلاغ و مقدمات اجرايي آن فراهم شد. زمان اجراي عمليات روز چهارم آذر ماه 1359 تعيين شده بود، ليكن به دليل وضعيت نامساعد جوي به تأخير افتاد و در بعد از ظهر مورخ 6/9/1359 يكان‌هاي شناور شركت كننده در عمليات در محل‌هاي مقرر مستقر شدند و تيم عملياتي نيروي دريايي به همراه تجهيزات مربوطه توسط سه فروند بالگرد هوادريا براي تصرف پايانه البكر به سوي آن پرواز كردند. تكاوران پياده شده بر رويب پايانه البكر با جنگ و درگيري با نيروي عراقي مستقر بر روي پايانه البكر يك نفر از آنها را به هلاكت رساندند و 10 نفر از آنان از جمله فرمانده‌شان را با اسارت درآورده و بقيه نفرات عراقي از مقابل رزمندگان ايثارگر ايراني فراري شده و با شناوري كه در شمال البكر بود به پايانه الاميه متواري شدند.

پرچم مقدس جمهوري اسلامي ايران بر فراز بلند‌ترين دكل موجود بر روي پايانه البكر به اهتزاز درآمد و ناوچه موشك انداز پيكان كه مسئوليت پشتيباني تيم عمليات ويژه را بر عهده داشت به البكر نزديك شد و پس از تأمين مهمات و آذوقه تيم عمليات ويژه اسرا را دريافت كرد.

زمان چندي نگذشته بود كه نقشه كشيده شده با موفقيت روبرو شد زيرا سه فروند ناوچه دشمن از خور عبدالله خارج و در حال حركت به سوي پايانه البكر بودند (نيروهاي بعثي متواري به پايانه الاميه ضمن تماس با مركز فرماندهي خود، حمله دريادلان ايراني به ترمينال البكر و تصرف آن را گذارش داده بودند). ناوچه پيكان با آمادگي كامل رزمي از پشت پايانه البكر خارج و به سوي يكان‌هاي دشمن حمله‌‌‌ور شد. پس از ساعتي جنگ و گريز موفق شد يكي از ناوچه‌هاي عراقي را غرق و ديگري را دچار صدمات كلي نمايد. ناوچه سوم نيز از صحنه درگيري متواري شد. ناوچه قهرمان پيكان در تمام طول شب تا صبح روز هفتم آذر به جنگ و گريز با يكان‌هاي عراقي كه قصد نزديك شدن به البكر را داشتند پرداخت و در اين درگيري‌ها موفق شد يك ناوچه ديگر و يك ناو نيرو بر دشمن را منهدم و غرق كند. ضمناً يكي از موشك‌هاي شليك شده از سوي ناوچه‌هاي دشمن را در آسمان هدف قرار داده و منهدم كرد.

با طلوع خورشيد هفتم آذر ماه 1359، برابر طرح عملياتي مرواريد، تيز پروازان نيروي هوايي ارتش جمهوري اسلامي ايران مأموريت داشتند كه پوشش هوايي منطقه و پشتيباني هوايي عمليات را اجرا نمايند. هواپيماهاي F-4مجهز به موشك هوا به سطح پس از ورود به منطقه عمليات با هدايت ناوچه قهرمان پيكان به شناورهاي عراقي حمله ور شده و آنها را آماج حملات موشكي خود قرار دادند. هواپيماهاي پوشش هوايي نيز با جنگنده‌هاي دشمن درگير شده و آنها را ساقط كردند. در بعد از ظهر همان روز دستور ختم عمليات از سوي قرارگاه مقدم دريايي صادر و به يكان‌ها ابلاغ شد كه به پايگاه خود مراجعت نمايند. نتيجه اين عمليات در جنگ‌هاي دريايي معاصر بي سابقه بود و برگ زريني به تاريخ دفاع مقدس افزود. زيرا در اين عمليات تعداد 13 فروند انواع شناور دشمن و از جمله تعدادي ناوچه موشك‌انداز اوزا غرق شدند و دو فروند شناور ديگر دچار صدمات كلي شدند. ضمناً 11 فروند هواپيماي جنگنده دشمن بعثي ساقط و صدها نفر از نيروهاي دشمن كشته و مجروح گرديده و 19 نفر به اسارت دلاورمردان نيروي دريايي ارتش در آمدند.

نيروي دريايي ارتش بعثي نيز هيچگاه تا پايان جنگ تحميلي، نتوانست از اين شكست كمر راست كند و رژيم بعثي صدام ناچار به تجهيزات پيشرفتههوايي و موشك‌هاي هوا به سطح و ساحل به دريا رو آورد كه از سوي استكبار و شرق و غرب در اختيارش گذاردند. ليكن نيروي دريايي ارتش جمهوري اسلامي ايران براي مقابله با هرگونه تهديد منافع جمهوري اسلامي ايران در دريا آماده بود و دشمن نتوانست تا پايان جنگ به هيچيك از اهداف خود در دريا برسد.

«ايمان، انضباط، آموزش» - اين شعار ارتش جمهوري اسلامي ايران است كه در بدو استخدام كاركنان خود، آنها را با اين شعار آشنا مي‌كند. بي ترديد لحاظ شدن ايمان در اولويت امور ارتش، اهميت لزوم توجه به مسائل ديني و معنوي در اين ارگان را بر همگان مسجل ساخته و نشان مي‌دهد كه يكي از اصول و ويژگي‌هاي بارز كاركنان ارتش جمهوري اسلامي ايران«اسلامي و ولايي بودن» آنان است. پس از به ثمر رسيدن انقلاب شكوهمند اسلامي ايران و گسسته شدن زنجير‌هاي وابستگي ملت و ارتش از بيگانگان، بنيانگذار جمهوري اسلامي ايران امام خميني (ره) با آن بينش الهي و با شناخت عميقي كه از ارتش و نياز مملكت به ارتش اسلامي داشتند، تشخيص دادند نهادي زير نظر روحانيت تشكيل شود تا جهت‌گيري و تعامل دروني و بيروني ارتش را بر اساس دين و اخلاق پايه‌گذاري كنند. به همين مناسبت فرمان تأسيس سازمان عقيدتي سياسي ارتش كه در ابتدا اداره سياسي ايدئولوژيك ناميده مي‌شد از جانب معظم‌له با تاكيد بر تابعيت ولايت فقيه در 24 مهر ماه 1358صادر شد.

نهاد مقدس عقيدتي سياسي و كاركنان خدوم آن اقدامات شايسته‌اي در ساليان پس از پيروزي شكوهمند انقلاب اسلامي تا به امروز در ارتش جمهوري اسلامي ايران انجام داده‌اند و در حقيقت از همان آغاز كار، باني تحولات عميق و بنيادي در ارتش بوده‌اند.

پس از تجاوز نيروهاي رژيم بعثي عراق به مناطق مرزي كشورمان، نخستين‌ نيروهايي كه به مقابله با دشمن شتافتند دلاورمردان ارتش جمهوري اسلامي ايران بودند كه درس شجاعت، مردانگي، مسلماني و آزادگي را در سايه رهنمودهاي رهبر كبير انقلاب اسلامي، حضرت امام خميني(ره) و فعاليت‌هاي مجاهدانه نيروهاي انقلابي ارتش فراگرفته بودند.

با حضور نيروهاي ارتش در جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل، عقيدتي سياسي ارتش نيز كه حدود يك سال و اندي از زمان تشكيل آن مي‌گذشت، با همه توان انساني و تجهيزاتي خود در كنار آن نيروهاي دلير حضور يافت و فعاليت‌هاي خود را شروع كرد. نيروهاي عقيدتي ارتش و در رأس آنها روحانيت خستگي‌ناپذير با توجه به وظيفه و ماموريتي كه داشتند، از همان ابتداي حضور خود در جبهه‌هاي جنگ، فعاليت‌ها و اقدامات مختلفي را در زمينه‌هاي مذهبي، فرهنگي و تبليغي، آموزشي، هنري، جهادي و... انجام دادند و حتي گاهي اوقات با در دست گرفتن اسلحه به مقابله مستقيم با دشمن متجاوز شتافتند. بررسي حوادث و سير وقايع رويدادهاي دوران دفاع مقدس نشان مي‌دهد اگر مهارت‌هاي فردي، تاكتيك‌هاي نظامي و عوامل مادي موثر در پيروزي‌هاي رزمندگان اسلام را با عوامل معنوي و فرهنگي مقايسه كنيم، بي‌ترديد معنويت، ايمان، پايبندي به ارزش‌هاي اسلامي، عبادات و راز و نياز رزمندگان، نقش موثرتري در كسب آن پيروزي‌ها داشتند كه فراهم كردن زمينه‌ها و بسترهاي لازم براي توجه رزمندگان ارتش به عوامل معنوي، توسط كاركنان عقيدتي سياسي ارتش فراهم مي‌شد.

حضرت آيت‌الله امام خامنه‌اي در خرداد سال 1362، خطاب به نيروهاي عقيدتي سياسي ارتش مي‌فرمايند: «وجود آقايان در پادگان‌ها، ادارات و يكان‌هاي گوناگون، موجب شده است علل اصلي قرار و ثبات يعني ايمان و اتكا به يك نقطه معنوي در اين مراكز به وجود آيد، عامل معنوي توانست نفرات، افراد، فرماندهان و فرمانبران را نگه بدارد از طرفي هم نصايح شما به مسؤولان، فرماندهان و رؤسا به آنها كمك كرد كه كار را درست بتوانند به راه ببرند و اداره فرماندهي معمولي را با اداره معنوي فكري و ايماني تا آنجا كه بشود بياميزند». همچنين در جاي ديگر، خطاب به روحانيون حاضر در نيروهاي نظامي مي‌فرمايند: «نقش شما روحانيون، به قدر نقش فرمانده است و نه كمتر. اگر همان گروهان، گردان، تيپ يا لشكر كه در آنجا مستقرند، فرمانده نداشته باشند، مثل تني هستند كه سر ندارند و اگر شما را نداشته باشند مثل كالبدي هستند كه قلب ندارند... فكر است كه انسان و جسم را نشاط مي‌بخشد، روحيه است كه به دست و پاي انسان قدرت مي‌دهد، قوت قلب است كه پاي انسان را در ميدان جنگ و در ميدان خطر محكم نگه مي‌دارد...». اما با تداوم جنگ و لزوم حضور بيشتر كاركنان عقيدتي سياسي ارتش در جبهه‌هاي جنگ، اين نيروها اقدامات و فعاليت‌هاي مختلف ديگري را شروع كرده و در واقع سعي كردند علاوه بر كمك و همياري رزمندگان ارتش به صورت كلامي و رفتاري، به صورت عملي نيز اقداماتي را انجام دهند و وسايل و امكاناتي را فراهم كنند.

كاركنان عقيدتي سياسي و در رأس آنها اعزه روحاني، امروز هم عرصه را خالي نگذاشته و با همان شور و حال حضور در دفاع مقدس بلكه پرشورتر و باانگيزه‌تر، دوشادوش ديگر همرزمانشان در ارتش پرافتخار جمهوري اسلامي ايران پيش مي روند و به نبرد با دشمنان اين مرزوبوم در جنگ نرم مي‌پردازند. آنها فعاليت‌هاي فرهنگي خود را به تأسي از مقتداي خود فرماندهي معظم كل قوا كه فرمودند: «عقيدتي سياسي، كارش و هنرش اين است كه دلها را به سوي خدا بكشاند» گسترده‌تر از گذشته انجام مي‌دهند تا در اين جبهه حق عليه باطل يعني شبيخون فرهنگي نيز دشمنان را ناكام بگذارند.

اين فرماندهان و سربازان جنگ نرم در نيروهاي ارتش فعاليت‌هاي مستمر خود را با تمام قوا انجام مي‌دهند تا جايي كه امروز شاهد حضور تأثيرگذار روحانيون و كاركنان عقيدتي سياسي در مأموريت‌هاي ارتش هستيم به نحوي كه هر ناوگروه نيروي دريايي كه براي مدت طولاني به آب‌هاي آزاد و بين‌المللي اعزام مي‌شود، روحانيون و گروه فرهنگي تبليغي عقيدتي سياسي نيز آنها را همراهي كرده و ضمن تبليغ فرهنگ اسلامي ايران به ساير كشورهاي منطقه، نشان مي‌دهند، در آن سوي مرزهاي كشور عزيزمان، فرسنگ‌ها دورتر از اين مرز و بوم، توجه به معنويات، برگزاري نمازهاي جماعت و مراسم هاي معنوي و سياسي به دست فراموشي سپرده نشده و صف در صف و بازو در بازو اين بار نه در جبهه سخت بلكه در خط مقدم جنگ نرم، ناكارآمدي توطئه‌هاي شوم دشمنان را به اثبات مي‌رسانند.

نه دوري از خانه و خانواده و نه سختي راه، هيچكدام موجب غفلت

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: